Rasy psów kiedyś i dziś cz. III

Buldog angielski 


Rycina z 1803 roku

Buldog z 1894 roku

Buldog  z 1896 roku

Buldog z 1910roku

Buldog z 1918 roku

Buldog z 1924 roku

Buldog z 1925 roku

Buldog z 1938 roku

Buldog z 1940 roku

Buldog z 1987 roku

Buldog typ z 2000 roku

Buldog angielski dzisiaj

Shar pei

Sharp pei z ok. 1960 roku

Shar pei z 1964 roku

Shar pei z 1970 roku

Shar pei z 1977 roku

Shar pei typ z lat 90

Shar pei dzisiaj

Bulterrier

Bulek XIX wiek

Bulek z 1907 roku

Bulek z 1917 roku

Bulek z 1938 roku

Bulek z 1942 roku

Bulek z 1972 rou

Bulek lata 90

Bulek dzisiaj

Bajka o rosnącym garbie

Przerywam serię o "Rasach kiedyś i dziś", choć powróci na rzecz krótkiemu raczej przepisowi na wkurzonego hodowcę. Niestety kręgi hodowców niektórych ras są bardzo zamknięte, ślepo zapatrzone w własne psy, nieprzyjmująca do wiadomości, że może robią coś źle. W każdej dziedzinie brak samokrytycyzmu prowadzi do porażki. A hodowla zwierząt wymaga obiektywizmu bardziej niż większość pasji, bo decyduje o życiu i zdrowiu żywych stworzeń. 

A o czym dokładnie mowa? Lobby hodowców owczarków niemieckich przeważnie. Boli ich i to mocno historia własnej rasy, na każde zdjęcie archiwalne reagują wszechobecnym i bezsensownym atakiem. Nie rozumiem tego. Po prostu nie rozumiem. 

Merytoryczność tych rozmów jest zerowa, ale mój ulubiony argument to iż garb u onka, czyli grzbiet karpiowaty pojawia się tylko przez pozę wystawową. Czyżby kręgosłup psa zachowywał się jak węża? Czy hodowcy onów zmienili prawa natury? Z tym akurat ostatnim jestem bliska. Co ciekawe również mocno są oburzeni hodowcy u których onki są  w miarę ładne, choć i tak wiele pozostawiają do użytków. Bo teraz, żeby było jasno nie mam na myśli hodowców owczarków niemieckich użytkowych. 

Myślę, że główny problem owczarków niemieckich jest stworzenie dwóch linii, wystawowej i użytkowej. Po co? W jakim celu? Czy nie każdy przedstawiciel rasy powinien być zdolny do pracy do której został stworzony? Onki wystawowej się do tego nie nadają i to nie tylko chodzi o wygląd, ale również o charakter. Wystawowe onki to psy zazwyczaj niezrównoważone, rozkojarzone, lękliwe. Wystarczy przejść się na ring, oddalony od reszty ringów i nie bez powodu. Owczarkarze zachowują się gorzej od własnych psów, nigdzie przy żadnej rasie nie ma takiej zadymy jak tam. Krzyki, piszczałki, trąbki, bieganina wokół ringu. Wszystko zakazane, ale praktykowane. 

Zapewne ktoś mnie oskarży o fanatyzm względem biednych, niewinnych hodowców tej rasy, ale zasłużyli sobie. Trudno im przyznać, że jakiś osobnik jest nieprawidłowy. To w ogóle niemożliwe. 
I tak upada kynologia, gdy hodowcy nie widzą własnych błędów i nie chcą ich naprawiać. Są ślepi zapatrzeni w własne mrzonki, chorą wizję. Na szczęście to dotyczy głównie hodowców owczarków niemieckich, nie wiem dlaczego, nie pytajcie mnie. 

A na koniec słynny garb co się robi przy pozie wystawowej, oba  psy stoją w takiej samej, wnioski wyciągnijcie sami.

Rasy psów kiedyś i dziś, część 2

Dalmatyńczyk

Rycina 1858 roku

Dalmatyńczyki z 1920 roku;

Dalmtńczyk z 1950 roku

Dalmatyńczyk z 1985 roku

Dalmatyńczyk dzisiaj

Siberian husky

Początek dwudziestego wieku

Husky z 1915 roku

Husky z 1930 roku

Husky z 1945 roku

Husky z 1980 roku

Husky dzisiaj

Dogi niemieckie

Wiek dziewiętnasty

Dog z 1910 roku

Dog z 1937 roku

Dogi ok. 1940 rok

Dog z 1950 roku

Dog z 1960 roku

Dog z 1980 roku

Dog z 1990 roku

Dog z 2004 roku

Dog z dzisiaj