Czy w ogóle istnieje idealna rasa czy pies dla dzieci?
Mnóstwo ludzi poszukuje psa stawiając sobie to kryterium na szczycie listy
zalet psa, ale czy słusznie?
Trudno stwierdzić jednoznacznie. Interakcję pies-dziecko to
80% prawidłowej socjalizacji właściciela. Jednakże są rasy, typy psów, które
lepiej tolerują wrzeszczące, natrętne towarzystwo kilkuletnich dzieci. Tak naprawdę
wszystko zależy od opiekuna, lecz mniej doświadczeni mogą sobie nie poradzić z
trudnym psem. Przede wszystkim nigdy nie zostawia się dziecka i psa sam na sam,
bez nadzoru. Nawet najłagodniejszy, zrównoważony osobnik może źle zareagować na
płacz albo jakiś ruch dziecka. Po drugie nie należy pozwalać dziecku na
wszystko, bicie, ciągniecie na uszy, ogon, włosy to nie zabawa i nie wina dziecka,
wyjątkowo tych mniejszych, one jeszcze nie wiedzą, jak trzeba zajmować się
zwierzęciem i my jesteśmy od tego, by je nauczyć.
Przechodząc do sedna tematu. Jakiego typu psa na pewno nie
wybierać. Małe, nerwowe rasy nie są najlepszymi przyjaciółmi dla dzieci.
Pomyślmy przez chwilę, dajmy na to York sam wazy ok. 3 kg, a dziecko z 10 kg,
na dodatek dziecko bardzo energicznie okazuję swoje emocję w tym miłość i
radość, co się stanie więc, gdy dziecko przytuli za mocno yorka? Złapie go za
włosy i pociągnie? Nic dobrego dla psa, który jest słabszy. Terriery są psami
energicznymi i choć przyjęło się, że yorki to ozdobne stworzenie w ich małym
ciele tkwi ogromny duch. Są to psy energiczne, szczekliwe i wrażliwe. Małe
dziecko, które szarpie, wrzeszczy, płacze to nie najlepszy kumpel do zabawy.
Choć niektórzy „hodowcy” zarzekają się, iż ich psy są idealne do dzieci, lepiej
mieć własny rozum. Oczywiście gdy mamy już yorka i dopiero spodziewamy się
dziecko nie jest to powód do oddawania psa. Ale gdy zastanawiacie się dopiero
nad zakupem psa, wtedy albo odczekajcie albo poszukajcie odpowiedniejszej rasy
o której zaraz.
Jakie jeszcze z popularnych ras nie za bardzo nadają się dla
małych dzieci? Chihuahua, delikatne, nerwowe pieski coraz częściej przez
nieodpowiednie wychowanie i podejście dochodzi do pogryzień. Husky, które mogą
źle reagować na płacz, pisk dziecka, posiadają silny instynkt łowczy. Wiele ras
pierwotnych może chcieć zaatakować dziecko wydające dziwne dźwięki. Jamniki,
małe, wolne. Akita, chow chow, trudne rasy w niedoświadczonych rękach mogą być
nie doopanowania. Whippety, wrażliwe, delikatne psy, podatne na urazy
psychiczne.
A teraz w końcu jaka rasa dla dziecka. Zawsze proponuje duże
molosy, psy cierpliwe, obojętne, które na natręctwo dzieci powinny reagować
odejściem. Wychowywałam się przy dogu niemieckim, więc jako pierwszego go
polecę, choć tu istnieje obawa, że z racji swych gabarytów może przypadkowo
usiąść, stratować małe dziecko. Mastify podobne, jednakże już mastif tybetański
ma niższy próg agresywności niż pozostałe, czyli łatwiej je wyprowadzić z równowagi.
Owczarki środkowoazjatyckie, w dobrych rękach z hodowli, gdzie nie stawia się
na ostrość, a prawdziwe walory tej rasy, czyli opiekuńczość, cierpliwość i
przywiązanie do człowieka są rasą idealną dla dzieci. Odporne na urazy
psychiczne, obojętne i z własnym zdaniem. Owczarek podhalański, kaukaski,
pirenejski to duże, cierpliwe zwierzęta, stworzone do pilnowania stad. Jednakże
mniejsze owczarki typu border collie, owczarek szetlandzki są rasami
zaganiającymi, energiczniejszymi, bardziej nerwowymi i zmniejszą cierpliwością.
Mogą próbować zaganiać i podszczypywać dzieci. Z jeszcze mniejszych buldożki
francuskie, angielskie czy basset hound, psy cierpliwe, towarzyskie i czułe.
Słynne labradory czy goldeny są odpowiednie, gdy się je odpowiednio wychowa.
Przez popularność, filmy w których występują jako idealne niańki wystąpił wysyp
tragicznych przypadków dla psów i dzieci.
Pamiętajmy nie ma wytycznej, która określa rodzaj psa.
Niemal wszystko zależy od nas. Gdy chcecie wybrać psa z schroniska zawsze
zapytajcie jak zachowuje się w stosunku do dzieci, dzięki czemu ominą was
przykrości i psa. Kierujmy się rozsądkiem, a nie wyglądem ani modą czy
reklamami pseudohodowców. Nigdy nie zostawiajcie psa i dziecka samych razem. I
pamiętajcie, że można zmniejszyć szanse na uczulenie na psa czy kota u dziecka,
gdy ona od urodzenia z nim przebywa.
